Wystąpienie premiera Węgier Wiktora Orbana podczas majowego Zgromadzenia Parlamentarnego NATO w Warszawie z memorandum do rządów państw Paktu w sprawie Ukrainy, jest bez wątpienia jednym z najważniejszych posunięć tego polityka, które pokazuje czym są Węgry Orbana, jakim jest on politykiem, a pośrednio także rzutuje na postrzeganie polityki polskiej, nie tylko na podnoszonym przez premiera naszych bratanków, kierunku ukraińskim.


Powiedzmy sobie od razu, że refleksji krótkoterminowej po polskiej klasie politycznej spodziewać się nie należy. Zgodnie odrzuciła ona tezy Orbana, jednocześnie oskarżając go o "retorykę kremlowską". Widoki na jakąkolwiek refleksję w dłuższej perspektywie czasu także oceniam jako wyjątkowo marne. Czy jednak można było oczekiwać refleksji od obsesjonatów żyjących kilkoma zgranymi aksjomatami z przeszłości, których stosunek do Rosji warunkuje głębokie uczucie nienawiści do niej, mistycyzm i poczucie misji, u źródeł którego leży z kolei świadomość dziejowej porażki na Wschodzie i chęć odegrania się za wszelką cenę?

Polityka polska na kierunku wschodnim stała się po drugim Majdanie i w oparach Smoleńska bardziej prosta od konstrukcji cepa i bardziej przewidywalna od reakcji psa na kota. Występy polskich, kh…, kh…, politykĂłw na arenie międzynarodowej są najzwyklejszą stratą czasu dla odbiorcĂłw. RĂłwnie dobrze mogliby oni sobie w notesach pozaznaczać, Ĺźe teraz miał przemawiać przedstawiciel Polski, ale "wiadomo, więc poprosiliśmy o przekazanie tez na piśmie, Ĺźeby nie tracić cennego czasu przerwy obiadowej". Nic więc dziwnego, Ĺźe rĂłwnieĹź ukraińskie memorandum Orbana spotkało się z nie tyle prostą, co raczej prostacką reakcją o wpisywaniu się Węgier w propagandą Kremla. Ale po kolei.

Memorandum

Dokument zatytułowany „Memorandum: Inicjatywa mająca na celu ustalenie nowej polityki NATO wobec Ukrainy” powstał po ukonstytuowaniu się czwartego rządu Wiktora Orbana 18 maja 2018 r. i został przekazany jako nota dyplomatyczna szefowi NATO Jensowi Stoltenbergowi oraz szefom państw członkowskich Paktu. Najistotniejsze stwierdzenie Orbana to teza, Ĺźe Ukraina w obecnej sytuacji, to państwo upadłe. Premier Węgier argumentuje m.in., Ĺźe „Ukraina stała się tak słaba, Ĺźe nie jest w stanie zapewnić najbardziej podstawowych funkcji państwa jak rządy prawa. Nie potrafi juĹź efektywnie prowadzić polityki w Ĺźadnym zakresie. W efekcie stała się zagroĹźeniem dla bezpieczeństwa swoich sąsiadĂłw. (…) Brak reform połączony z ustawicznymi atakami na prawa mniejszości (…) zrodziły niebezpieczny poziom niestabilności (…) KijĂłw określił drogę, ktĂłra prowadzi do pogwałcenia istniejących praw mniejszości. (…) Mimo niespotykanej w przeszłości rangi politycznej i finansowej pomocy dostarczonej przez NATO, UE, MFW, Bank światowy i dużą grupę państw, rządowi ukraińskiemu brakuje woli politycznej i zdolności do wykonania podstawowych reform reorganizujących system gospodarczy, polityczny i społeczny wymaganych przez międzynarodowych donatorĂłw. (…) Ukraina nie jest w stanie spełnić swoich zobowiązań wobec róşnych organizacji międzynarodowych”. Konkludując stwierdza „W celu zapewnienia stabilności w regionie na wschodniej flance Sojuszu, NATO powinno dostosować politykę wobec Ukrainy do nowych okoliczności”.

Komentarz do memorandum jest w zasadzie zbyteczny. Jest ono pisane naturalnie z węgierskiej perspektywy i kładzie nacisk na obronę mniejszości węgierskiej, co jest zupełnie zrozumiałe, ale jednocześnie porusza zagadnienia ogĂłlne i formułuje takie wnioski, z ktĂłrymi kaĹźdy rozsądny człowiek musi się zgodzić. W stosunkach międzynarodowych przeforsowanie swojego poglądu wobec opozycji partnerĂłw jest rzeczą bardzo trudną, ale są sytuacje – i memorandum węgierskie do nich naleĹźy – kiedy inny kraj podaje nam dłoń, a nawet całe rozwiązanie na tacy, niejako gratis, bez naszego zaangaĹźowania. To jest właśnie taka sytuacja. Tak w ostatnich latach czyniła Rosja, odtajniając i publikując szereg dokumentĂłw związanych ze zbrodniczą działalnością OUN/UPA. Tak czyni dzisiaj Orban.

Polska ma doskonałą okazją, by bez jakiegokolwiek własnego wysiłku połączyć swe siły z Węgrami i uzyskać konkretne rezultaty, przy umiejętnej grze nawet posiłkując się stanowiskiem grupy kongresmanĂłw USA, ktĂłrzy niedawno (pisaliśmy o tym) wyrazili po raz pierwszy tak ostry sprzeciw wobec gloryfikacji banderowcĂłw na Ukrainie. Ale do podjęcia takiej akcji nie wystarczy chęci, ktĂłrej nie ma po stronie polskiej – trzeba przede wszystkim przeorientowania myślenia polskiego o Ukrainie jako o bezalternatywnym sojuszniku i o Rosji jako o nienawistnym wrogu. OdpowiedĹş Państwo znają – nic takiego nie nastąpi.

ZnĂłw po stronie Ukrainy

Ostatnie wydarzenia pokazują jednoznacznie, Ĺźe rząd PiS powraca – po pewnym zahamowaniu jeszcze za Waszczykowskiego - do twardej polityki proukraińskiej. Mateusz Piskorski zostaje oskarĹźony m.in. o działanie polegające na „kształtowaniu opinii publicznej poprzez prowokowanie antyukraińskiego nastawienia Polakďż˝w i antypolskiego nastawienia Ukraińcďż˝w, dążenie do pogłębiania podział�w między Polakami i Ukraińcami i między Polską i Ukrainą”. Pod podobnymi zarzutami wyrzuca się z Polski Rosjan, zaś z konferencji naukowej eliminuje „pogłębiających podziały” naukowcďż˝w (w istocie to sygnał dla wszystkich naukowcďż˝w uczciwie zajmujących się historią ukraińskiego integralnego nacjonalizmu).

Ale najwaĹźniejsze są wypowiedzi oficjeli. Polska na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ, ustami ministra SZ Jacka Czaputowicza, odpowiedziała na memorandum Węgier w sposďż˝b nie pozostawiający wątpliwości co do ocen i intencji. Minister powiedział m.in. o woli Ukraińcďż˝w, ktďż˝ra nie zostanie złamana, woli, by stać się częścią społeczności Zachodu, opartej na demokracji i rządach prawa, kwitnącym społeczeństwie obywatelskim i dobrze zbudowanej gospodarce rynkowej. I obowiązkowo: „Agresywne działania Rosji przeciwko suwerennemu krajowi i nielegalna aneksja Krymu są rażącym przykładem łamania podstawowych zasad prawa międzynarodowego zawartych w Karcie Narodďż˝w Zjednoczonych oraz Aktu końcowego Konferencji Bezpieczeństwa i Wsp�łpracy w Europie, Karty Paryskiej i Memorandum z Budapesztu”.Czekam, kiedy wreszcie nasi geniusze od prawa międzynarodowego odpowiedzą na pytanie, z czym jest zgodna obecność USA np. w Syrii. Dodajmy, Ĺźe było to pierwsze od posiedzenie RB poświęcone Ukrainie w nowej kadencji. Zwołane na wniosek Polski…

Prezydent Andrzej Duda 22 maja 2018 r. w liście do laureata nagrody im. Iwana Wyhowskiego prof. Ihora Iliuszyna stwierdził: „Polska z nadzieją i wielką Ĺźyczliwością odbiera te wszystkie procesy zachodzące na niepodległej Ukrainie, ktďż˝re umacniają ukraińską demokrację, społeczeństwo obywatelskie i wybďż˝r proeuropejskiej drogi”.

Zatem Polska powraca do polityki bezwarunkowego poparcia dla kraju „kwitnącej wolności, demokracji i gospodarki rynkowej”, więcej, znowu jest jego adwokatem na arenie międzynarodowej. Na dodatek Przemysław Ĺťurawski vel Grajewski doradca Prezydenta i członek Narodowej Rady Rozwoju twierdzi, Ĺźe „kult UPA nie ma charakteru antypolskiego, ale antyrosyjski”. Czy naleĹźy rozumieć przez to, Ĺźe rďż˝wnieĹź kult Ĺźołnierzy Wehrmachtu i SS, ktďż˝rzy dzielnie stawali przeciw Rosji, jest zdaniem tego pana dopuszczalny?

Memorandum Orbana towarzyszy? takĹźe „Apel o obronę procesu pojednania Polski i Ukrainy” podpisany przez Aleksandra Kwaśniewskiego, Bronislawa Komorowskiego, Leonida Krawczuka, Leonida Kuczmę i Wiktora Juszczenkę. Jawną kpiną jest tu udział Juszczenki, notorycznego propagatora kultu OUN/UPA, odpowiedzialnego za nadanie Stefanowi Banderze i Romanowi Szuchewyczowi tytuł�w „Bohatera Ukrainy”. świetnie na ten kuriozalny apel odpowiedział Leszek Miller. „Byli prezydenci piszą, Ĺźe nie moĹźemy być zakładnikami historii, ale nie o historię tu chodzi. Idzie o wzorce i wartości, na ktďż˝rych wychowywani są młodzi Ukraińcy. O to, Ĺźe dziedzictwo zbrodniczego nacjonalizmu Bandery, Doncowa i Szuchewycza, tradycje UPA i SS Galizien przy akceptacji ukraińskich przywďż˝dcďż˝w weszło do szkolnych podręcznikďż˝w i staje się wzorcami dla młodego pokolenia. W apelu byłych prezydentďż˝w nie ma na ten temat ani słowa”. Nic dodać, nic ująć.

Co z Orbanem?

Memorandum Orbana zostało odebrane przez polskie elity polityczne gł�wnego nurtu jednogłośnie negatywnie. PoniewaĹź w Polsce obowiązuje od kilku lat uwłaczający zdrowemu rozsądkowi szablon – „jesteś przeciwko Rosji albo jesteś rosyjskim agentem”, rďż˝wnieĹź oceny wystąpienia Orbana sprowadzają się do tej prymitywnej zbitki pojęciowej. Zbigniew Parafianowicz (Dziennik Gazeta Prawna, 30.05.18) ocenia, Ĺźe Orban „sięgnął po argumenty, ktďż˝re od zwycięstwa Majdanu są systemowo promowane w rosyjskich mediach”. Ten sam autor dzień wcześniej napisał: „Orbďż˝nowska narracja o Ukrainie jako niepraworządnym państwie upadłym, ktďż˝re nie potrafi chroni? zamieszkuj?cych na jej terenie mniejszo?ci, jest spďż˝jna z przekazem budowanym od czasu Rewolucji Godno?ci przez Rosj?”.

Parafianowicz zwraca uwagę, Ĺźe Polska znalazła się w trudnym połoĹźeniu zaś polityka Waszczykowskiego „czarnej listy” dla osobistości ukraińskich, została – moc? faktďż˝w (Polska była zmuszona wpu?ci? obj?tego zakazem inicjatora wstrzymania polskich ekshumacji na Ukrainie ?wiatosława Szeremetę) – wrzucona do kosza przez Czaputowicza.

Takie są efekty niewolniczego trwania w bł?dnej polityce. Ekshumacji nie wznowiono, poza efektem taniej propagandy dla Kresowian wciąż wierz?cych w PiS, nie osi?gni?to nic, wobec czego Polska powrďż˝ciła do bezwarunkowego wspierania Ukrainy. I to w czasie, kiedy nasi nieudolni politycy otrzymali taki prezent od Orbana…

ElĹźbieta Jakubiak, była szefowa kancelarii prezydenta Kaczyńskiego stwierdziła (dla telewizji wpolityce.pl, 29.05.18): „W słowach Orbana, jako polityka, ktďż˝ry chce być politykiem o randze międzynarodowej jest egoizm i pewne nierozumienie wielkich celďż˝w w Europie. On bardzo dba o swďż˝j kraj, ale wykazuje się pewną naiwnością, Ĺźe dbając tylko o swďż˝j kraj mo?na zachowa? jego powodzenie. Orban nie widzi tego, co musi widzie? prezydent czy premier Polski”. Co ciekawe, dalej stwierdziła, ?e „Dla nas Ukraina w sferze wpływďż˝w europejskich oznacza jedno: Polska przestaje by? krajem flankowym. Wielkim nieszcz??ciem dla Polski jest to, ?e jest krajem flankowym i krajem, na terenie ktďż˝rego zawsze rozgrywa? się teatr wojny”.

Trzeba powiedzieć, ?e trudno zrozumie?, o co chodzi PiS-owi. Przecie? cała polityka tej formacji doprowadziła wła?nie do tego, ?e Polska stała si? krajem flankowym, a zapowiedzi umieszczania w Polsce kolejnych wojsk USA tylko te rol? pogł?biaj?. Czy Ukraina Janukowycza, nie nazbyt europejska, ale te? nie zł?czona z Rosj?, bez jednoznacznego zaanga?owania po ktďż˝rej? ze stron, nie była najlepsz? stref? buforow? dla Polski? Czy z kolei Ukraina flankowa, nasycona wojskiem NATO, a mo?e i jako członek NATO, zagra?aj?cy bezpo?rednio interesom Rosji, ktďż˝re najwyra?niej dla polskich politykďż˝w antyrosyjskich nie istnieją, będzie bezpieczną flanką, bezpieczną dla siebie i otoczenia strefą buforową? Pani Jakubiak niestety sama sobie zaprzecza, nie mďż˝wiąc juĹź o roli jaką przewiduje dla Ukrainy – ciekawe co by na takie dictum powiedzieli Ukrai?cy? O mentalno?ci p. Jakubiak ?wiadczy inna wypowied?: „Rosja zawsze b?dzie dla nas niebezpieczna, a ona boi si? tylko si?y (…) Dzi? [Putin] pokazuje nam, jak daleko jest si? w stanie posun??. My?l?, ?e nigdy na takie posunięcia nie powinniśmy się godzić”.

No, więc, ja pytam – co takiego pokazał nam Putin i jak daleko się posunął? Zajął oczywiście rosyjski Krym, kaprysem Chruszczowa włączony do Ukrainy, do ktďż˝rego nie mďż˝g? dopu?ci? Amerykanďż˝w, tak jak oni nie mogli dopu?ci? rakiet ZSRR na Kub?. Nie zaj?ł nawet Donbasu i zapewnił jedynie dalsze trwanie Osetii i Abchazji. Cďż˝? za potworna agresja, zw?aszcza maj?c ?wiadomo??, ?e ma ?rodki, ktďż˝re w ka?dej chwili pozwalaj? na natychmiastowe zajęcie nie tylko Gruzji, ale i całej Ukrainy.

Adam Bielan głosi: „Zachďż˝d powinien uderzyć tam, gdzie Putina zaboli najbardziej”. „Rosja jest rzeczywiście jednym z najpowaĹźniejszych zagroĹźeń dla pokoju na ?wiecie. Natomiast nie jedynym. Podkre?lanie roli Rosji jest o tyle istotne, ?e Rosja poza fizycznym zagro?eniem mo?e stanowi? zagro?enie polityczne. Hybrydowe, fake news itd.” – twierdzi Piotr Apel z Kukiz ’15.

Nie tylko „dobra zmiana” atakuje Orbana. Gazeta Wyborcza, piďż˝rem Micha?a Kokota (30.05.18) w tek?cie „Orban mďż˝wi Kremlem” pisze: „W?gry z ka?dym kolejnym rokiem rz?dďż˝w Orbďż˝na staj? si? coraz bardziej podatne na wp?ywy Rosjan (…) Budapeszt, chc?c zamrozi? wspďż˝?prac? Kijowa z NATO, realizuje scenariusz Kremla.”.
Spďż˝jrzcie Pa?stwo – ?rodowiska, ktďż˝re na co dzie? oskar?aj? si? wzajemnie o bycie agentur? Rosji, w temacie Ukrainy mďż˝wi? jednym g?osem.

W istocie ?adne z nich nie jest oczywi?cie agentur? Kremla – to po prostu cyrk dla ubogich w licytowaniu si? na to, kto jest bardziej antyrosyjski, a to wymaga natychmiastowego powalenia przeciwnika w my?l mentalno?ci zerojedynkowej. Wszyscy oni razem stanowi? jedno ?rodowisko rusofobiczne wychowane i ?yj?ce mitem potwornego zagro?enia rosyjskiego, piel?gnuj?ce swoje fobie i dbaj?ce o to, ?eby w ka?dej chwili podsyci? ogie? nienawi?ci. Polityka polska uleg?a degradacji intelektualnej w stopniu niespotykanym w historii. Utracili?my zdolno?? prowadzenia jakiejkolwiek polityki poza polityk? agresji propagandowej i szkodzenia Rosji na ka?dym kroku. Tak nie by?o nigdy w naszej historii.

Polityka wschodnia sanacji, ktďż˝ra nie jest moim faworytem, to by?y szczyty m?dro?ci przy wspďż˝?czesnej polityce kar?a, Polski sprowadzonej do wasalnego echa neokonserwatystďż˝w ameryka?skich, walcz?cej o cudzy interes wbrew interesowi w?asnemu. ?eby tylko ponosi?a kl?sk? na kierunku wschodnim, ale tak?e hegemon zza oceanu traktuje nas jak popychad?o. Pani Mosbacher, przysz?a ambasador USA w Polsce, ju? zd??y?a si? krytycznie wypowiedzie? o ustawie o IPN (nie mo?emy tolerowa? ?adnego fanatyzmu”) i zapowiada, ?e b?dzie walczy? o przyj?cie przez Polsk? uchod?cďż˝w.

Jaros?aw Gowin kaja si? przed ?rodowiskami ?ydowskimi, Czaputowicz zapowiada konieczno?? korekty ustawy o IPN. Czy Pa?stwo nie przecieraj? oczu ze zdumienia? Czy to ci sami dzielni koryfeusze walki z Rosj? o Ukrain?, czy to ci sami szermierze prawdy, rzucaj?cy na prawo i lewo slogany o prawie mi?dzynarodowym? A przed hegemonem uszy po sobie. Je?li po to by?a ustawa o IPN, ?eby pokaza? ?wiatu jak Polska nic nie znaczy, to uda?o si? to doskonale. Ale ona nie by?a po to. Inicjatorzy w swym zadufaniu i przekonaniu, ?e s? p?pkiem ?wiata, nawet nie pomy?leli o konsekwencjach, wyobra?aj?c sobie, ?e oto przed nimi k?ania si? cala spo?eczno?? mi?dzynarodowa, w imi? frazesu o obronie godno?ci narodowej, rzecz jasna.

To, czego nie widz? polscy rusofobi, zauwa?y?a, bynajmniej nie pokojowo nastawiona do Rosji Anna Applebaum przy okazji operetkowej prowokacji SBU z rzekomym zamordowaniem dziennikarza Babczenki. Applebaum, przychodz?c w chyba niezamierzony sukurs Orbanowi, twierdzi w Washington Post, ?e „fikcyjna ?mier?, zainscenizowane publiczne raporty – jeszcze bardziej obni?? mikroskopijnie niski poziom zaufania, jaki Ukrai?cy maj? do swoich rz?dz?cych (…) Nikt nie my?la? o skutkach ubocznych, niktnie zapyta?, czy ktokolwiek teraz uwierzy ukrai?skim s?u?bom bezpiecze?stwa, gdy nast?pnym razem powiedz? nam, ?e dziennikarz nie ?yje. W kraju, w ktďż˝rym ?urnali?ci rzeczywi?cie s? mordowani, nie jest jasne, czy ktokolwiek uwierzy dziennikarzom, a na pewno nie Babczence. Nie jest jasne, czy zagraniczni dyplomaci, ktďż˝rzy masowo komentowali t? mistyfikacj?, zaufaj? ukrai?skiemu rz?dowi". O jednym mo?emy p. Applebaum zapewni? – polscy dyplomaci na pewno zaufaj?, bo oni wiedz?, ?e Putin, szanowna pani, za tym stoi. To pani o tym nie wie?


Konsekwencje wyst?pienia Orbana

Stanowisk W?gier i Polski w kwestii Ukrainy nie da si? pogodzi? dlatego, ?e jedno z tych stanowisk oparte jest na rzetelnej i realnej ocenie rzeczywisto?ci, natomiast drugie, oparte jest na politycznym „chciejstwie" i wierze we w?asne wyobra?enia, a nie w to, co pokazuje ?wiat za tzw. oknem. Rozbie?no?? ta, dzisiaj publicznie wyartyku?owana, trwa w zasadzie od samego pocz?tku tego swoistego aliansu mi?dzy Polsk? a W?grami. Oczywi?cie tutaj musimy oddzieli? kwesti? propagandy i sposobu, w jaki mediom, przede wszystkim polskim, ale rďż˝wnie? ?wiatowym, sprzedaje si? ten sojusz, powo?uj?c si? na mi?dzy innymi poj?cia w rodzaju „Polak W?gier dwa bratanki…".

To jest jednak tylko zas?ona dymna w stosunku do rzeczywistej rozbie?no?ci politycznej wyst?puj?cej mi?dzy Polsk? a W?grami. Rz?d w?gierski w dzia?aniach w polityce zar�wno ?wiatowej jak i regionalnej, przyjmuje innego rodzaju optyk? ni? Polska. Premier Orban czy inni przedstawiciele rz?du w?gierskiego oczywi?cie bardzo kurtuazyjnie wypowiadaj? si? na temat Polski, na temat kierunku, w kt�rym idzie Polska, ale jest w tym przede wszystkim interes polityczny W?gier i kurtuazja jako taka. Zreszt? na poziomie narod�w, spo?ecze?stwa itd. s? to niew?tpliwie bardzo sympatyczne i przyjazne stosunki. Natomiast, je?eli chodzi o perspektyw? polityczn?, zw?aszcza polityki zagranicznej, to widz? tutaj dwa zasadnicze problemy.

Po pierwsze, to rozej?cie ma wp?yw na nasz region i na sytuacj? zwi?zan? z NATO, z mno?eniem baz ameryka?skich na terenie Europy ?rodkowowschodniej i stosunek do Rosji. I druga wa?na p?aszczyzna, to prze?o?enie na maj?cy by? dla obecnej ekipy rz?dz?cej zbawiennym, pomys? Mi?dzymorza/Tr�jmorza. Je?eli chodzi o pierwsz? kwesti?, okazuje si?, ?e b?d?c cz?onkiem NATO i Unii, co pokazuje przyk?ad W?gier, mo?na jednocze?nie nie prowadzi? polityki nienawi?ci wobec Rosji i zaogniania stosunk�w, tworzenia sytuacji pa?stwa frontowego itd. I tutaj nie b?dzie zgody dlatego, ?e ko?c�wka rz?d�w PO i obecnie rz?d PiS w spos�b intencjonalny zamrozi?y stosunki z Rosj?.

W?gry wybra?y inn? drog?.
W prze?o?eniu na drug? p?aszczyzn? – Mi?dzymorza czy Trďż˝jmorza – krytyka tej koncepcji mďż˝wi, ?e jest ona oparta na polskich ?yczeniach o podstawach niemal?e mistycznych. Wspomniany Parafianowicz napisa?, ?e W?grzy nie podzielaj? polskiej wiary w mesjanizm Ukrainy, ktďż˝ra obroni Europ? przed Rosj?. Nie nale?y si? spodziewa? sukcesu tego pomys?u, poniewa? Polska chcia?aby stworzy? blok przede wszystkim polityczny i ostro skierowany przeciwko Rosji. Wi?kszo?? krajďż˝w, ??cznie z naszym g?ďż˝wnym partnerem W?grami, na to nie pďż˝jdzie. Orban jest silnym politykiem, ktďż˝ry wie, czego chce. Nie musimy si? zgadza? z nim we wszystkich sprawach, ale za dotychczasowa polityk? zas?uguje on na uznanie i szacunek. Nie pozwoli sobie na zaanga?owanie w wizje oparte o co? tak niekonkretnego, jak mesjanizm w wydaniu polskim. Koncepcja Mi?dzymorza/Trďż˝jmorza rozbije si? o polskie polityczne, antyrosyjskie fobie, ktďż˝re prze?o?? si?, i ju? si? przek?adaj?, na sprzeczno?ci nie do usuni?cia, mi?dzy g?ďż˝wnymi partnerami.


Bazy remedium
Polska widzi rozwi?zanie swoich problem�w bezpiecze?stwa w uzyskaniu od USA sta?ej bazy dywizji pancernej. Pomys? wpisuje si? w strategiczny plan bezpiecze?stwa dla Polski, jaki ?rodowisko, sprawuj?ce obecnie w?adz? w Polsce posiada i z tego jest znane. To znaczy, uwa?a ono, ?e Polsce zapewni si? bezpiecze?stwo poprzez stworzenie permanentnego stanu niepokoju i zagro?enia pomi?dzy Wschodem a Zachodem. Wschodem rozumianym jako Rosja, a Zachodem jako ten mityczny ?wiat Zachodu, kt�rego granic? b?dzie Polska. W zwi?zku z tym rol? naszego kraju jest pozycja pa?stwa frontowego, przycz�?ka USA (cho? jak wy?ej powiedzia?a Jakubiak, przynajmniej w jej uj?ciu, rol? pa?stwa frontowego Polska chce w przysz?o?ci scedowa? na Ukrain?). Jest to koncepcja b??dna w rozumieniu wszystkich ludzi, kt�rzy my?l? o bezpiecze?stwie ?wiatowym i o tym, ?e zapewni? je mo?e przede wszystkim utrzymanie pokoju. A z kolei pok�j oznacza nie zaognianie sytuacji tam, gdzie z g�ry jest wiadomo, ?e mo?e zosta? zaogniona.

Obecny polski rz?d wykaza? si? cech?, kt�ra znana jest w historii naszych zachowa? na arenie mi?dzynarodowej, a mianowicie wychodzeniem przed szereg, czyli propozycj?, nieuzgodnion? z innymi partnerami z NATO i pokazuj?c? polsk? nadgorliwo?? wobec USA. Wychodzenie przed orkiestr? oznacza wychodzenie przed wszystkich pozosta?ych cz?onk�w NATO, ?eby sta? si? tym lepszym, r�wniejszym, najwa?niejszym partnerem Stan�w Zjednoczonych w Pakcie P�?nocnoatlantyckim. To oczywi?cie wywo?uje zaniepokojenie i pewnie skrywan? niech?? do Polski w?r�d innych partner�w, kt�rzy s? jednak przyzwyczajeni do zachowania pozor�w w polityce mi?dzynarodowej i w dyplomacji.

Niestety Polska po raz kolejny zachowuje si? w spos�b politycznie niedojrza?y. Je?eli chodzi o reakcj? samych Stan�w Zjednoczonych, to mamy wypowied? by?ego dow�dcy NATO genera?a Bena Hodgesa, kt�ry sprzeciwia si? powstaniu sta?ej bazy i deklaracj? ambasador ameryka?skiej przy NATO Kay Bailey Hutchison, kt�ra stwierdzi?a, ?e w najbli?szym czasie nie planuje si? realizacji takiego pomys?u. Hodges nie wyklucza, ?e w przysz?o?ci ten pomys? zostanie zrealizowany, a z drugiej strony podkre?la, ?e powinno si? powiela? pomys? z bazami rotacyjnymi. Przy czym wymienia nie tylko Rumuni? czy Bu?gari?, lecz te? Ukrain? i Gruzj?. A to jest ju? bardzo niebezpieczne.

Je?eli chodzi o reakcj? pozosta?ych pa?stw NATO i samego Jensa Stoltenberga, to widzie? j? nale?y w dw�ch aspektach. Po pierwsze, retoryka szefa NATO i poszczeg�lnych kraj�w nale?y w ostatnim czasie do wyj?tkowo ostrej na kierunku rosyjskim (Skripale, samolot malezyjski, psychoza zagro?enia) i wsp�?gra z agresywnymi elementami retoryki USA, z kt�rym to pa?stwem jako hegemonem, pozostali musz? si? liczy?. Po drugie jednak, spo?ecze?stwa pozosta?ych kraj�w Paktu nie s? przygotowane, ani nie chc? konfliktu z Rosj?. Dop�ki s? to utarczki medialne, akceptuj? je, ale nikt powa?ny nie my?li o otwartym konflikcie. Za du?o maj? wszyscy do stracenia.

Dlatego pa?stwa NATO, poza elementem propagandy medialnej s? raczej pow?ci?gliwe, a mo?na nawet zaryzykowa? stwierdzenie, ?e memorandum Orbana nie jest li tylko jego w?asn? inicjatyw?, ale cieszy si? cichym poparciem najwa?niejszych cz?onkďż˝w NATO kontynentalnej Europy z Niemcami i Francj? na czele. Tymczasem Szwecja, og?aszaj?ca mobilizacj? i strasz?ca w?asnych obywateli zagro?eniem rosyjskim, w?a?nie zgodzi?a si? na Nord Stream 2. Znďż˝w zostali?my zdradzeni…